Συνοπτικὸ Εργοβιογραφικὸ Ἠλία Οἰκονόμου

ΣΤΑΘΜΟΙ,ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑ



(α) Σπουδές
*Προπτυχιακές Σπουδές: Θεολογική Σχολή Eθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών .

*Μεταπτυχιακές (ως υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών)στὶς Σχολές:

**Evangelisch- Theologische Fakultaet ,

**Katholisch Theologische und

**Philoshophische Fakultaet, Eberhαrd-Karl Universitaet Tuebingen (Πανεπιστήμιο Τυβίγγης, Γερμανία).

(β)Ἐπιστημονική ἐξέλιξη
*Διδάκτωρ (1965),

*Υφηγητής (1969),

*Εντεταλμένος Υφηγητἠς(1969),

*Εκτακτος Καθηγητής (1970),

*Τακτικός Καθηγητής (1974/),

* Ομότιμος καθηγητής (2000).

(γ)Ἐνδοπανεπιστημιακές Διοικητικές θέσεις

*Εκτακτος Βοηθός Έδρας (1957),

*Τακτικός Βοηθός Έδρας (1963) στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
*Διευθυντής, επί σειράν ετών, του Τομέως Πολιτιστικού Βίου της Μεσογείου και Πηγών του Χριστιανισμού του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας..
*Πρόεδρος του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
*Κοσμήτωρ της Θεολογικής Σχολής για δυο Θητείες και συγκλητικός .
*Αναπληρωματικὸ και τακτικὸ μέλος του Ειδικού Λογαριασμού Κονδυλίων Έρευνας.

(δ) Εκκλησιαστικές θέσεις

Διετέλεσε μέλος της Συνοδικής Επιτροπής «Τύπου και Διαφωτίσεως», κα της Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής «Θείας καί Πολιτικής Οικονομίας και Οικολογίας», της οποίας εισηγήθηκε την συγκρότηση.

(ε)Διεθνή Συνέδρια και διεθνείς ἐπιστημονικές συνεργασίες

Ωργάνωσe, εκτὸς των μικρών, και δύο Μείζονα Διεθνή και Πανορθόδοξα Συμπόσια :

(α) Το 1995 ωργάνωσe διορισθεὶς απὸ τον Οικουμενικὸ Πατριάρχη Βαρθολομαίο, το Διεθνὲς και Διεπιστημονικὸ Συμπόσιο για τα 1900 χρόνια του βιβλίου της Αποκαλύψεως του Ιωάννου

(β) Το 2000 , ωργάνωσε , μετά από Πανορθόδοξο απόφαση, Πανορθόδοξο Συμπόσιο στα Ιεροσόλυμα, για τη Δισχιλιετηρίδα από της Γεννήσεως του Χριστού.


(στ) Συγγράμματα-Ἔρευνες

1.Συνέγραψε 12 βιβλία και πολυάριθμα επιστημονικά άρθρα ερευνητικού περιεχομένου, διακρινόμενα για τις καινοτομίες τους.
Παγκοσμίως πρωτότυπο είναι (α) η ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ, η οποία εισήχθη στο πρόγραμμα Σπουδών του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας. (β) Έρευνα της Θρησκευτικότητας του ελληνικού λαού , πρό και κατά τήν περίοδο προ και κατά του υπέρ ανεξαρτησίας αγώνα του 1821. Δημοσιεύθηκε ένας εκ των δύο τόμων με τον τίτλο ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.

2.Συνεργάστηκε με μεγάλα ξένα Λεξικά του Βιβλικού κλάδου και σε συλλογικούς τόμους.
3. Εδημοσίευσε Επιστημονικά άρθρα σε ξένες γλώσσες (γερμανικά, ἀγγλικά, ἰταλικά).

*Εἰναι έγγαμος με την Ευσταθία (Έφη) , το γένος Θ.Παπακωνσταντίνου μετά της οποία απέκτησε δύο τέκνα.

Περιλητική αναφορά της επιστημονικής συμβολής του

Α)

Ως καθηγητής είχε την επιστημονική ευθύνη της διδασκαλίας, συγγραφής και προαγωγής τριών γνωστικών περιοχών,

* της Βιβλικής Εβραϊκής Γλώσσης,

*της Αρχαιολογίας και Θεσμολογίας της Παλαιάς Διαθήκης, καί

*της Ερμηνείας και της Ερμηνευτικής της Παλαιάς Διαθήκης από το μασωριτικό (εβραϊκό) κείμενο.

Συνέγραψε (α)εμπεριστατωμένη Γραμματική για τη Γλώσσα (σελ.300) και ερευνητικές εργασίες ,(β) Εγχειρίδιο και ερευνητικές εργασίες γά την Αρχαιολογία και τη Θεσμολογία (σελ.413) καί (γ) Ερμηνευτικό Υπόμνημα στο βιβλίο της Εσθήρ (σελ.156+ τετράπτυχοι , αναδιπλούμενοι πίνακες) για το τρίτο.

Β) Πέρα των ανωτέρω επιστημονικών περιοχῶν, ανέπτυξε, μετά από εικοσαετή ερευνητική προσπάθεια, το εντελώς νέο επιστημονικό πεδίο της ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ, πρωτοτυπήσας παγκοσμίως. Το νέο επιστημονικό πεδίο εισήχθη ως μάθημα στο πρόγραμμα της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηθών (1997) και το εδίδαξε μέχρι της αποχωρήσεώς του από την ενεργό υπηρεσία, στηριζόμενος στό εἰδικό ἐγχειρίδιο, πού συνέγραψε (σελ.367).

Οἱ κριτικές καί οἱ παρουσιάσεις τοῦ βιβλίου ὑπῆρξαν πολλές καί ἄκρως θετικές.

********

Γ) Εκαινοτόμησε σε πολλές ερευνητικές μελέτες του .

Δ)Εδημοσίευσε μελέτες σε συλλογικούς τόμους και έγκριτα ειδικά λεξικά του Εξωτερικοῦ γερμανιστί, ἀγγλιστί καί ἰταλιστί .

Ε)Ὠργάνωσε μεγάλα Διεθνῆ καί Διορθόδοξα Συμπόσια και μεταπτυχιακά Σεμινάρια στήν Ἑλλάδα ,στην Ελβετία και στό Ἰσραήλ .

Ἐπιστημονικές Καινοτομίες

Επειδή συγγραφικό έργο καί καινοτομία δεν συμπίπτουν υποχρεωτικά, παρατίθενται οι τομείς στους οποίους ει μκαινοτόμησε διεθνὠς και σε διαχριστιανικἠ αναφορά. (Στα επόμενα μνημονεύνται μόνον οι μείζονες ,κατά γνωστικό πεδίο) .

*1. Στο γνωστικὸ πεδίο της Βιβλικής Εβραϊκής Γλώσσας, ανεκάλυψε και ανεκοίνωσε τη σχέση των Ελλήνων Πατέρων και Εκκλησιαστικών Συγγραφέων ως προς τη γλώσσα αυτή.(βλ. Οι Έλληνες Πατέρες και η Ἑβραϊκή Γλῶσσα, 19.. )

*2. Γνωστικὸ πεδίο της Ερμηνευτικής των Αγίων Γραφών. Με ειδική πολυετή έρευνα, στηριζομένη σε συγκροτηθέν αρχείο 6500 περίπου αποσπασμάτων ελληνοπατερικού λόγου, διερεύνησε τα στοιχειώδη συστατικά των μικτών κειμένων, δηλαδή αυτών, που συντίθενται από κείμενα της Αγίας Γραφής ενσωματωμένα σε μη ερμηνευτικά έργα εκκλησιαστικών συγγραφέων, και ανεκάλυψε ,κατά παγκόσμια πρωτοτυπία, την υφιστάμενη σχέση τους ως ερμηνευτική. (Βλ.Die Anepigraphische Exegegse, και Ἑρμηνευτικοί Λογότυποι.Τά στοιχειώδη συστατικά τῆς Πατερικῆς Ἑρμηνευτικῆς, 1982).

*3. Απόλυτη καινοτομία συνιστά η εισαγωγή της ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ ως νέου γνωστικού πεδίου τὴς Θεολογικῆς Ἐπιστήμης, την οποίαν άρχισε να ερευνά από το έτος 1973. Συνέγραψε το πρώτο αυτοτελές, διεθνώς, συστηματικό έργο , με τον τίτλο ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ.Θεωρία καί Πράξη (1994). Τούτο εισήχθη στο διδακτικό πρόγραμμα της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1997) καί τό εδίδαξε μέχρι της αποχωρήσεώς του από την ενεργό υπηρεσία (2000).

*4. Στο γνωστικὸ πεδίο της Βιβλικής Αρχαιολογίας προέβαλε το συσχετισμό των αρχαιολογικών ευρημάτων με την Αγία Γραφή και μάλιστα με την Παλαιά Διαθήκη (Ἐργο. Αι εν Παλαιστίνηι Αρχαιολογικαί Έρευναι και η Αγία Γραφή, 1969). Το έργο αυτό χαρακτηρίστηκε από την πλευρά της ισραηλινής αρχαιολογίας ως «καινοτομία» (A.Ovadiah, in:Israel Exploration Journal 1969,3,p.192 ). Φρονώ δε ότι έδωσε την ιδέα της εκδόσεως από ισραηλινής πλευράς της Encyclopaidia of Archaeological Excavation in the Holy Land, 19..(Oxford University Press,&Massada Press, Jerusalem, 19..).

*5. Στο γνωστικὸ πεδίο της Ερμηνείας της Αγίας Γραφής και ιδιαιτέρως του πλέον δυσχερούς βιβλίου της Καινής Διαθήκης , δηλαδή της Αποκαλύψεως του Ιωάννου, προέβη σε καινοτόμο ερμηνεία της από την οπτική της πολιτικής Εξουσίας και της σχέσεώς της προς τη Θεία εξουσία και τους πολίτες (Δημοσίευμα. Εξουσίες και πολίτες στην Αποκάλυψη του Ιωάννου, 1995).

*6. Από ετών ασχολείται με ένα μεγάλο έργο, που αναφέρεται στη Γεωεκκληστική Παρουσία ολοκλήρου της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Θεματολογικό φᾶσμα τοῦ ἐπιστημονικοῦ ἔργου του.
Πέρα των τριών κυρίων επιστημονικών αξόνων (Παλαιά Διαθήκη *Αρχαιολογία και Θεσμολογία της Βιβλικής Παλαιστίνης, Βιβλική Εβραϊκή γλώσσα) το έργο του αναφέρεται και στα ακόλουθα γνωστικά πεδία:

* Ιουδαϊσμός

*Μελέτες Ερμηνευτικής και Ερμηνείας της Π.Διαθήκης

* Μεταφράσεις της Αγίας Γραφής ( του βιβλίου της Εσθήρ και των Ψαλμών του Δαυίδ ).

Επίσης ασχολήθηκε και με ευρύτερα θεολογικά θέματα και προβλήματα, υπαγόμενα στις επόμενες θεματολογικές ενότητες :

*Θεολογία-Ηθική-Κοινωνιολογία

* Ερμηνευτική των Ελλήνων Πατέρων της Εκκλησίας

* Θεολογική Οικολογία

*Θεολογία της Νεοελληνικης Ιστορίας

*Ορθόδοξη Εκκλησία (Οικουμενικό Πατριαρχείο, Πατρ. Ιεροσολύμων, Πατρ. Μόσχας, Εκκλησία Ἑλλάδος κ.ά.) .

* Διεπιστημονικά θέματα.

*Έχει κοινωνική παρουσία με αρθρογραφία στον ημερήσιο τύπο, για θέματα εκκλησιαστικού ή γενικοτέρου κοινωνικού ενδιαφέροντος.

*Εθεράπευσε και θεραπεύει τον έντεχνο λόγο.

Ειναι εμφανὴς ο συνδυασμός επιστημονικής επικεντρώσεως σε τρία κύρια επιστημονικά πεδία , ήτοι του βιβλικού κλάδου καί θεματολογικὴς ευρύτητας.

[ Τα έργα του περιλαμβάνονται αναλυτικώς στην εκτενή παράθεση του Εργογραφικού του].

Κριτικές-ἀναγνωρίσεις- διακρίσεις.
Εχει τιμηθεί με διακρίσεις εκ μέρους του Οικουμενικού Πατριαρχείου (επί της Πατριαρχείας του Πατριάρχου Δημητρίου και επί της Πατριαρχείας του Πατριάρχου Βαρθολoμαίου), του Πατριαρχείου Αντιοχείας, του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων κ.λπ.